Zor bir doğum oldu. Ama doktorumuz ve ebemiz çok iyiydi. Hem çok güzel destek oldular hem çok iyi yönlendirdiler. Ben de ilk defa birinin elini tuttum. Hadi yapabilirsin dedim.
Ve hayran kaldım. Nasıl güçlü olduğuna, nasıl dayandığına... Annelik ne demek doğumda anlıyor insan. Bir çocuk kolay dünyaya gelmiyor. Ve kolay büyümüyor. Bu çocuk da kolay büyümeyecek ama değecek.
Ve doğumdan sonrası. Tüm sıkıntıların geçip gittiği, tüm yüzlerin güldüğü, bir tek bebeğin ağladığı o güzel an. İlk kakası, ablasıyla ilk buluşması, ilk emmesi, ve tüm ailenin bir arada olması. Herkesin anne rahat etsin diye yardımcı olması, babanın anneyi ve ablayı doyurması, annenin iki evladını ayrı ayrı düşünmesi, onların üzerine titremesi...
Ayrılmak istemedim, bebeğe ve annesine mümkün olduğunca yardım etmek, ve o güzel yeni doğanı tekrar tekrar kucaklamak istedim. Yine de gün sonunda yolumu gözleyen iki kuzumun yanına döndüm. Benim yerim, benim ailem de orası...
