Unutmak olmasa

Unutmak olmasa hayat ne kadar çekilmez olurdu.
Şimdi evliyken yaşadığım sıkıntılar uçup gitti, sanki hiç olmamış, hiç yaşanmamış gibi bile geliyor bazen.
Hisler gitti, iyi kötü hatıralar kaldı sadece.
Şimdi ayrılık acıtıyor.
Acaba bir yolu var mıydı birlikte kalabilmenin?
Çok sorguluyorum.
Belki hep sorgulayacağım.
Yine de kendime de hak veriyorum. Onunla olabilmek için ödediğim bedeller çok ağırdı.
Olduğum gibi kabul edilmek,
önemsenmek,
değerli hissetmek istemiştim.
Olmadı.
Bazen kendimi anlayamıyorum, sanki bunlar küçük problemler gibi geliyor.
Ama değil, evliyken değil.
Aşıkken değil.
Birlikte olmaya çalışırken, hem bir hem ayrı hem biz olmaya çalışırken değil.
Boşanmak, çok şeyi değiştiriyor.
Dertler değişiyor en başta.
Yalnızlık omuzlarıma çöküyor.
Aşkı kaybetmek derin bir eksiklik duygusu oluşturuyor.
Boşanınca bitmiyor dertler, sadece başka dertlere dönüşüyor.
Bazen özlüyorum evli olmayı.
Bazen de oh mis artık kafam rahat diyorum.
En çok da kendin gibi birini bulup derdini anlatamamak koyuyor.
Sanki bir benim ayrılığı böyle yaşayan.
Niye ayrıldık ki?
Nasıl buralara geldik?
Aslında biliyorum tüm problemleri ve herşeyin ne kadar zor bir hale geldiğini.
Ama istememiştim böyle olsun.
Keşke böyle olmasaydı diyorum.
Hiç çıkamadım işin içinden, çıkamıyorum.

Yanlış mı yaptım?

Neler olacak daha neler göreceğiz bilmiyorum. Aklımda tek bir soru işareti: yanlış mı yaptım? Onca istediğim şey kayıp gitti ellerimden. Nerede yuvam nerede aşkım nerede sevgilim? Sanki ondan başka erkek yokmuş gibi dünyada. Ya da onsuz yuvam eksik gibi. İlk kez yaşadığım herşeyi düşünüyorum. Yıllarca gözlerinin içinden yüreğine bakıp da sonra herşeyi silip atmak imkansız. Ve şimdi karşılaşınca gözlerini kaçırmaktan başka çare yok. Ne eskisi gibi bakabilirsin ne de hiç geçmişin yokmuş gibi yapabilirsin.

5 yaş böcüğü ne anlar ki bizi bir araya getirmekten. Sanki görünce birbirimizi unutulmayanlar açığa çıkacak biliyor gibi. Ne iyi davranabilirsin ne kötü, ne samimi olabilirsin ne mesafeli. Acaba boş yere umut vermiş olur muyum diye düşünürken bir yandan da yüreğini yoklarsın gerçekten umut var mı diye. 

Çevreden yeniden evlenmekle alakalı çok söz gelir. Peki ama nasıl? Bir ömür göreceğin bir eski sevgili varken nasıl bakarsın bir başkasının yüzüne? Nasıl harmanlarsın iki ayrı derdi yüreğinde? Birinin kollarında yatarken diğeri gelmez mi aklına? Nasıl baş edersin? Belki olabiliyordur. Bir yolu vardır. Ben henüz mümkün göremiyorum. Ancak bir çılgınlık olur yeniden evlenmek. Yüreğinde bunca derdi taşırken bir yenisini eklemek. 

Ayrılık hep bir soru işareti ile yaşamak demek. Acaba o kararı almasaydım nasıl olurdu? Hiç çözemeyeceğin bir muamma. Sadece kader deyip çıkabiliyorsun işin içinden. Yoksa başedilmez başa gelenlerle. 

Olanda hayır vardır ne diyelim. Sağlık olsun...